van Frans Joseph via Ross en Hokitika naar Greymouth

21 februari 2017 - Arthurs Point, Nieuw-Zeeland

Na een horrornacht van jeuk en gevechten met sandflies maken we de balans op van de aangebrachte schade. Op mijn rechtervoet heb ik 32 steken. En dat is nog maar 1 voet. Het wordt misschien een beetje vervelend de verhalen over zandvliegen maar het zijn de enige beesten in NZ die mensen aanvallen. En de avonturen die we hierdoor beleven wil ik u niet onthouden. Ze worden Nz's vampiers genoemd. Het vrouwtje is op zoek naar eiwitten uit het menselijk bloed en als dank laat ze een bloed verdunnende stof achter. Net als bij het gebruik van alcohol maar dan met pijn en zonder de prettige roes . De kater bij beiden komt overeen. Genoeg hierover.

Met Ineke aan het stuur en Jacques en Joke als cabincrew gaan we op weg voor een relatief korte rit . Ineke maakt haar eerste tocht als chauffeur door de NZ bergen. Dit gaat haar goed af . De eerste stop is bij Ross een goldminers dorp. Eerst een koffiestop in een weg restaurant. Het hele dorp maakt een indruk als een decor voor een Western film. De dames in de bediening houden zich ver van make-up en andere zaken die de mens verfraaien. Maar wel gekleurde tattoos op de onderarmen die een koe doen blozen. Het dorpje is een soort openlucht museum waar je kan zien hoe het er in de hoogtijdagen van de goudkoorts er aan toe ging. Geharde mensen. Wie ooit het boek Kerewin van als ik het goed heb Katje Holmes die in deze omgeving gesitueerd.de schrijfster was hier geboren en getogen. En weer verder, we tijden langs de kust met links de Tasman zee en rechts de bergen, rainforest , open vlaktes met koeien, herten en schapen, rivieren en vlaktes. Hokitika , stad van de greenstone/jade. En dat is overduidelijk. De ene slijterij met uitgebreide winkel na de andere. Een paradijs voor de liefhebber. En omdat iedereen die in NZ wel iets van greenstone , been of parelmoer van de paua heeft gaan wij ook voor de bijl. Het strand van dit dorp is veranderd in een galerie waar allerlei kunstwerken van aangespoeld hout zijn te bewonderen . Ook wij hebben onze stempel hier achtergelaten door WILDENBEEST te vormen van gevonden hout. Zoals in Scheveningen zandsculpturenwedstrijd wordt gehouden , zijn hier houtsculptuurwedstrijden. Het dorp heeft een paar historische gebouwen. Na een uur zijn we hier klaar en vertrekken voor de laatste 30 km. In Greymouth  staan we op een camping aan het strand. De dames in een cabine de heten in de camper. Het is half bewolkt en een aangename temperatuur. We zitten vroeg aan onze aankomst borrel met sjips. Het eten gebeurt zoals we dat eigenlijk dagelijks doen in de diningroom van de camping waar we een praatje maken met een vuilnisman uit Tiel die met zijn dochter op reis is. De dag wordt afgerond met een wandeling langs de zee waar onze getormenteerde voeten worden schoongewassen door het zoute zeewater.

Foto’s

5 Reacties

  1. Hans Wildenbeest:
    21 februari 2017
    Beste globetrotters vergeet je de steken van die verrekte
    Sandflies,voor de omgeving wie jullie er voor weer krijgen.
    Is er in de buurt geen maori medicijnman met een remedie bv gedroogde modder, heb ik wel eens ergens gehoord.
    Nog even een reactie van mij op het terug trekken v d de gletschers.ik heb dit fenomeen zelf een keer in Oostenrijk gezien bizar. Globlewarming kan niet meer worden ontkent.
    Tot slot rest me niets dan dat jullie heerlijk blijven ge nieten.
  2. Annelies:
    22 februari 2017
    Het blijft mooi om te lezen,ook al gaat het over sandflies.
    Je kunt prachtig schtrijven Sieds. Wat dapper van je Ineke,dat je daar durf te rijden. Veel plezier op Noordereiland , hopelijk zonder sandflies. Lekker blijven genieten, dikke kus voor allemaal
  3. Astrid Verhoog:
    22 februari 2017
    Wat een verhaal toch weer Sieds en wat een ellende met die sandflies.
    Gelukkig maakt de omgeving het weer een beetje goed. Ik vind het altijd geweldig om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Groetjes aan iedereen en tot het volgende verhaal.
  4. Annemarie Pronk:
    23 februari 2017
    Lieve Sieds, pas goed op jezelf en vooral op je voeten, heel vervelend voor je.

    Groetjes en een dikke X van pa en ma, voor jullie allemaal.
  5. Henry:
    24 februari 2017
    WILDENBEEST lekker lang woord om te maken met het hout :-)