Auckland

11 maart 2017 - Auckland, Nieuw-Zeeland

Na 2760 km te hebben gereden zijn we dan in Auckland. Wat te doen daar als het regent. Eerst maar eens de campervan leegruimen en schoonmaken. Na 5 weken intensief gebruik is er aan de binnenkant wel een laagje vuil ontstaan. De buitenkant is niet nodig. Daar is genoeg water overheen gespoeld. En alles moet weer in 4 tassen en 4 stuks handbagage. Dit karwei vult de ochtend. Op het moment dat we klaar zijn om een museum bezoek af te leggen is het droog. We kunnen lopen. Het Auckland (War)museum op de heuvel van de Domain. Entree voor toeristen is 25 dollar. Maar als rechtgeaarde Nederlander ging ik op zoek en vond ik gisterenavond  online kaartjes met korting. Vandaag zag ik dat de datum voor die kaartjes 10 maart was en vandaag is het 11 maart. Het kostte wat uitleg maar we kwamen voor 10 euro naar binnen. We konden dan niet bij de Maori show kijken. maar dat was voor ons geen probleem. Er is genoeg te zien . Ook in dit museum leek men geen  lijn te kunnen vinden in hoe en wat men wil laten zien, dus laat men alles maar zien. Less is more zou ik zeggen en sla wat op in het depot zodat je de expositie nog eens kunt veranderen. But who am I and what do I know? Maar hetgeen tentoongesteld wordt is mooi. De Maori schatten zijn hier met minder zweem van heiligheid omgeven dan in het Te Papa museum in Wellington. Er mogen ook foto's gemaakt worden. Er is aandacht voor verschillen en ook overeenkomsten met andere polynesiche volken. Een uitgebreide collectie wapens, kano's, beelden, kleding  en versierde gebruiksvoorwerpen. Ook de europese cultuur komt aan bod. Mooie meubels , kleding , sierraden. Op de eerste verdieping is aandacht voor vulkanen met ook hier een kamer waarin je een vulkaanuitbarsting met bijbehorende aardbeving meemaakt. Een moderne huiskamer waarin je tv kijkt met een uitzending waarin de dreiging van een naderende vulkaanuitbarsting wordt besproken. Er is een groot raam waardoor je op een gefingeerde baai bij Auckland kijkt. Op het nieuws zie je dat het water in de baai begint te koken en te stomen. Als je door het raam kijkt zie je dat ook gebeuren. De spanning neemt toe ...... dan begint de tv te storen, de aarde schokt en het huis schudt en de tv valt uit. Door het raam zie je een enorme fontein van water as en stoomwolken die steeds hoger worden en steeds dichterbij. komen.... Er ontstaat een tsunami van zwart en grijs water die steeds dichterbij komt. Je hebt de neiging weg te lopen want dit gaat niet goed aflopen. Je weet dat het water het huis zal wegspoelen en als de golf het huis bereikt wordt het  donker, volgt er een klap en gekraak, een enorm lawaai...... Er volgt nog een beeld van hoe het eruitziet als alles voorbij is. De zee is weg , er is nieuw land omhoog gekomen alles is zwart,  verdwenen of in puin. Een enigszins beangstigende ervaring was dit.Gauw verder... na de Maori voorstelling waarvan we alleen de uitnodiging zien maar niet mee het theater in mogen omdat we hiervoor geen ticket hebben. Jacques is nog op de bovenste verdieping geweest waar het War Memorial Museum is. Hij vertelt ons dat het mooi is vormgegeven. Als we buiten komen zien we dat de fontein voor het museum een ook een oorlogsmonument is. De tocht door Auckland gaat vervolgens naar Queenstreet waar geshopt kan worden. Maar niet nadat we gelunchd hebben in K-street de straat waar alle  gaybars (2) zijn. Toch een interessant gegeven voor de gays onder ons. Het winkelen is niet het vermelden waard. Auckland in de regen op zaterdag ziet er een beetje uit als Glasgow maar dan warm. In het hotel  een dutje en voorbereiding voor het avondprogramma. We zijn gaan eten bij Pare en Rob die ik in 1993 in Auckland heb ontmoet en bij wie Jelle en ik in 1998 heb gelogeerd. In hetzelfde jaar waren zij in Nederland voor de Gay games. Zij wonen in Mount Eden in een ruim 100 jaar oud huis dat als maar groter is geworden in de loop der jaren. Een verdieping er bij op. Een uitbouw aan de achterkant en ingericht als een toonkamer. Het huis is klaar om in een luxe Woonmagazine te worden getoond. De tafel prachtig gedekt en een heerlijk NZ maal van roastbeef, veggies, potatoes, kumara en uien . Als toetje een pavlova met pruimen. Een bijzondere avond in stijl met goed gezelschap en ophalen van herinneringen en ook kennismaking. Een tegenbezoek werd afgesproken. Met Ineke achter het stuur gingen we naar het hotel. Another day in NZ has reached its end. Morgen de laatste  volle dag in NZ. We zijn van plan om naar het Waterfront te lopen. Maar dat hangt of valt met het weer.

Foto’s

6 Reacties

  1. Lena en ik hebben de foto's bekeken:
    12 maart 2017
    Hopelijk is het de laatste dag mooi weer,ik ga nu Lena bellen ,nog twee nachtjes,liefs Tute
  2. Annelies:
    12 maart 2017
    Was weer prachtig om te lezen, een hele goede reis naar huis.
    Dikke kus
  3. Annemarie Pronk:
    12 maart 2017
    Hallo allemaal, wij wensen jullie een fijne, droge en zonnige dag, de laatste in NZ.......
    Ook wij vonden jullie verslagen fantastisch, evenals de foto's.
    Sieds, bedankt!!!

    Groetjes en een dikke X van jullie pa en ma.

    Goede reis naar huis!!!!!
  4. Anja:
    12 maart 2017
    Wauw wat een prachtig verhaal, je schrijft over de kamer waarin je een vulkaanuitbarsting met bijbehorende aardbeving meemaakt, ik kan mij daar iets bij voorstellen. Die angst... En dan het enorme water. Een byzonder moment en dat je hierin mee genomen wordt, het mag beleven vindt ik mooi.
    Goed weergegeven denk ik dan.

    Liefs Anja
  5. Erna:
    12 maart 2017
    Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt en wat hebben jullie veel gezien en wat een mooi verslag hiervan geschreven Sieds. Ik heb ervan genoten. Goede reis terug. gr.
  6. Rinke Agricola:
    13 maart 2017
    Sieds mijn complimenten hoe jij alles omschrijft/prachtig man.
    Ik wens jullie een goede terugvlucht en het zal vast wennen zijn in dit kikkerlandje!