van Lake Tekapo naar Manapouri

In de boekenkast van mijn oma stond een boek met een opvallend blauw-turquoise kaft. In dit boek stonden foto's uit NZ.Dit boek was ooit via de familie uit Kiwi land bij oma terecht gekomen. Ik moest aan dit boek denken toen we bij Lake Tekapo en bij Lake Pukaki waren. Het water van deze meren heeft dezelfde kleur als de kaft van dat boek. (loos gemijmer). Het komt door gesteente dat via de gletsjers in het meer komt. De eerst aanpassing in het reisplan wordt gemaakt. We gaan niet via Dunedin naar Te Anau maar via Linds Valley naar Cromwell langs Queenstown om te eindigen in Manapouri. De reden hiervoor heeft te maken met de activiteit van morgen maar ook omdat de oorspronkelijke route een omweg is. De route die we hebben gekozen is al bijna 500 km.

Een lange rit dus waarbij het eerste deel van de reis tot Cromwell het landschap mij doet denken aan IJsland maar dan minder desolaat. Onderweg gestopt bij een zalmkwekerij waar Ineke de zalmen tot leven wekte door ze te voeren. Even een fotosessie alsof we in Volendam zijn. En weer verder om vervolgens in de Linds Pass te stoppen bij een look-out om foto's van het mooie landschap te maken. De zon was met ons en om 14.15 uur konden we in Cromwell de overnachting voor die avond en de activiteit van de volgende dag regelen. Lunch vanuit de achterklep van de camper waarbij de soep snel naar binnen moest worden gewekt want we hadden nog ruim 200 km voor de boeg. Ik wil hier even onze chauffeur Jacques complimenteren voor zijn uitstekende stuurmanskunst. De rest zit wel met gierende  hartkleppen soms maar dat komt door de hoogte van de wagen en de zijwind op de open vlaktes. Jacques heeft het roer stevig in handen. Om de chauffeur wakker te houden nog een koffietje bij  New Sealands most inlands foodtruck waar een Franse jongeman een tijdje de manager is. Zo'n jongen waarvan er hier duizenden rondlopen,fietsen en liften .Net voor etenstijd kwamen we op Manapouris Camper en Motorlodge. Een keurige plek waarbij het terrein is verdeeld in nette vakken en de facilities zijn brandschoon. Zelfs mijn schoonmoeder wil hier kamperen. Snel eten gemaakt in de gemeenschappelijke keuken. Veel Nederlanders op de camping die zoals dat in Nederland gaat tussen 18 en19 uur eten. Voor het eten even gesocialised met de andere gasten en na de afwas een wandeling die gemarkeerd is en gaat rond een kreek die achter de camping meandert. Jacques was moe en mocht van ons naar bed wat eigenlijk betekent dat we allemaal moeten. En dat om 21.30 uur . De camper even in nacht interieur verandert Jacques in bed gestopt en de Wildebeesten dronken nog een glaasje port op de verjaardag van onze oudste zus die trouw volger is van deze blog. Dat denk ik tenminste. Maar om 22.30 lagen de feestbeesten ook in bed want we moeten om ZES uur op.